Εισαγωγή
Κατά τη δεκαετία του 1920, έκαναν την εμφάνισή τους στην ακαδημαϊκή κοινότητα των ΗΠΑ οι προσομοιώσεις των λειτουργιών της Κοινωνίας των Εθνών στις οποίες συμμετείχαν φοιτητές, νεαροί επιστήμονες και υποψήφιοι διπλωμάτες με στόχο την καλύτερη κατανόηση της λειτουργίας του οργανισμού και την απόκτηση εμπειρίας στις διαδικασίες του αλλά και την διαπραγμάτευση.
Η ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών διεύρυνε περαιτέρω την δραστηριότητα αυτή και τα Model United Nations όπως αποκαλούνται πλέον να αποτελούν ένα σημαντικό θεσμό για την ακαδημαϊκή κοινότητα των πολιτικών επιστημών και των διεθνών σχέσεων σε ολόκληρο τον κόσμο. Διοργανώσεις, όπως το National Model United Nations που εδώ και 60 χρόνια περίπου λαμβάνει χώρα στην επίσημη έδρα του Ο.Η.Ε. στην Νέα Υόρκη ή το TEIMUN που γίνεται στη Χάγη, συγκεντρώνουν χιλιάδες συμμετέχοντες από ολόκληρο τον κόσμο.
Επιπλέον, αντίστοιχα μοντέλα έχουν δημιουργηθεί και για άλλους διεθνείς οργανισμούς, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Αραβικός Σύνδεσμος κ.ο.κ. Τα μοντέλα σε ολόκληρο τον κόσμο μετράν πλέον αρκετές χιλιάδες διοργανώσεις, με περισσότερα από 200 από αυτά να αφορούν φοιτητές, μεταπτυχιακούς και διδακτορικούς φοιτητές. Κάθε τέτοιο συνέδριο αποτελεί ένα θεσμό με κύρος για κάθε φορέα που το διοργανώνει και συνήθως λαμβάνει χώρα κάθε χρόνο, την ίδια περίοδο και στον ίδιο χώρο.
Τι ακριβώς συμβαίνει σε ένα τέτοιο συνέδριο;
Σε ένα μοντέλο έχουμε την προσομοίωση ενός οργάνου ή επιτροπής ενός διεθνούς οργανισμού. Κάθε συμμετέχοντας χρεώνεται την εκπροσώπηση μίας χώρας, ενός κόμματος ή μιας ομάδας (ανάλογα την επιτροπή), άσχετης αυτής από την οποία προέρχεται. Η επιτροπή συνεδριάζει με συγκεκριμένο κανονισμό πάνω σε συγκεκριμένο θέμα και πρέπει να καταλήξει σε μία απόφαση πάνω σε αυτό. Η συνεδρίαση γίνεται συνήθως στα αγγλικά. Την διαδικασία εποπτεύει προεδρείο το οποίο δίνει το λόγο στους συμμετέχοντες βάση λίστας ή βάση των διαδικασιών που προβλέπονται. Οι «αντιπροσωπείες» απαγορεύεται να συνομιλούν μεταξύ τους ή να απευθύνονται άμεσα σε άλλη «αντιπροσωπεία». Η επικοινωνία μέσω «αντιπροσώπων» γίνεται με γραπτά σημειώματα τα οποία ελέγχει το προεδρείο και διανέμονται από το προσωπικό του συνεδρίου. Καθ’ όλη τη διάρκεια του μοντέλου τα άτομα καλούνται να συμπεριφέρονται με άξονα την διπλωματική αβρότητα, γι’ αυτό και υπάρχει επίσημος κώδικας ένδυσης.