Με μεγάλη συμμετοχή κοινού πραγματοποιήθηκε η ξενάγηση των αρχαιολόγων της ΚΒ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων Ρόδου κ. Αναστ. Δρελιώση-Ηρακλείδου και κ. Τούλας Μαρκέτου, με θέμα: «Ξενάγηση στις νέες συλλογές του Αρχαιολογικού Μουσείου».
Με την εκδήλωση αυτή έκλεισε η φετινή “Πολιτιστική Τετραλογία” αφιέρωμα στον Ελληνικό Πολιτισμό και την γνωριμία μας με τον πολιτιστικό μας πλούτο.
Τα μέλη και οι φίλοι του Σπιτιού παρακολούθησαν με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον την συναρπαστική ξενάγηση των αρχαιολόγων:
Η κα Τούλα Μαρκέτου μας ταξίδεψε στην προϊστορική περίοδο ξεκινώντας από τα προϊστορικά χρόνια (5300 π.Χ.) μέσα από ευρήματα που αποδεικνύουν την κατοίκηση αλλά και τις δραστηριότητες των κατοίκων αυτήν την πολύ πρώϊμη εποχή. Στη συνέχεια είδαμε τα ευρήματα από την Ιαλυσό πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά από έναν πολύ δυνατό σεισμό και την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης (1630 π.Χ.) όταν ένα στρώμα τέφρας σκέπασε τη Ρόδο. Στην μετά την έκρηξη εποχή ο πληθυσμός της Ιαλυσού συρρικνώθηκε και συγκεντρώθηκε κυρίως κοντά στην ακτή αλλάζοντας συγχρόνως και δραστηριότητες. Εδώ αναπτύχθηκε η πόλη Κύρβη, στο δέλτα των χειμάρρων. Η οικολογική καταστροφή μετά τις παραπάνω θεομηνίες εκτός από τις καιρικές αλλαγές προκάλεσαν την ακαταλληλότητα του εδάφους έτσι αντί της γεωργίας και της κτηνοτροφίας οι κάτοικοι έστρεψαν το ενδιαφέρον τους προς τη θάλασσα, πράγμα ορατό και στα μοτίβα που διακοσμούν τα αγγεία της εποχής. Αυτό όμως που ώθησε τους κατοίκους της Μινωϊκής περιόδου στο να εγκαταλείψουν οριστικά την περιοχή ήταν οι τρομερές πλημμύρες που ακολούθησαν. Σε αυτήν την χρονική συγκυρία οι Μυκηναίοι βρήκαν πρόσφορες τις συνθήκες για να εγκατασταθούν λίγο αργότερα στο νησί.
Η κα Αναστ. Δρελιώση-Ηρακλείδου μας ταξίδεψε μέσα από τα εξαιρετικά εκθέματα του Επιγραφικού Μουσείου, που θεωρείται το πλουσιώτερο στην Ελλάδα, μετά το αντίστοιχο της Αθήνας. Ξεκινώντας από πολύ παλιά δείγματα σε φοινικική γραφή και μέσα από επιγραφές σε αγγεία, όστρακα, μαρμάρινες στήλες, βάσεις αγαλμάτων, βωμών κ.ά. μάθαμε για τον τρόπο με τον οποίο κατέγραφαν οι αρχαίοι Ρόδιοι τα ονόματα των ιερέων, των πρυτάνεων, των πληρωμάτων των πλοίων, των βιβλίων στις βιβλιοθήκες όπου με αλφαβητική σειρά αναφέρονται τα ονόματα των συγγραφέων, οι τίτλοι των συγγραμμάτων αλλά και ο αριθμός των αντιγράφων που βρίσκονταν εκεί. Σε άλλες πάλι επιγραφές οι απόγονοι σημαντικών προσώπων της εποχής καταγράφουν τις δραστηριότητές τους στον επαγγελματικό, πολιτικό αλλά και πολιτιστικό στίβο, εξασφαλίζοντας έτσι την υστεροφημία τους αλλά και την μνήμη του όνόματός τους. Παράλληλα διαπιστώσαμε ότι υπήρχαν πολλοί κάτοικοι προερχόμενοι όχι μόνο από άλλες ελληνικές πόλεις αλλά και πόλεις της Μ. Ασίας και άλλων περιοχών οι οποίοι ήταν οργανωμένοι σε “κοινά”, διατηρούσαν τα έθιμά τους και φρόντιζαν τα μέλη του κοινού τους. Με λίγα λόγια όλη η ιστορία της Ρόδου ξετυλίχθηκε μπροστά μας μέσα από τις επιγραφές.